Canım Oğlum Dünyamıza Hayatımıza Yuvamıza Hoşgeldin !
Canım Oğlum |
23.08.2012 Perşembe saat 09.11'de Bakırköy-İncirli/İSTANBUL DOĞDUN . . . |
23.08.2012 perşembe günü İstanbul Bakırköy ethica incirli hastanesinde saat 09.11'de dünyaya gözlerini açtın. Doğumunda hissettiklerimiz nasıl bir duygudur sana kelimelerle anlatmamın mümkün olan bir yolu yok . Bambaşka birşey bu bizim biricik oğlumuz.
Diyeceksin ki peki baba ben 23 Ağustosta doğduysam Sen niye 01 Eylülde yazıyorsun ? Bu satırları yazabilmek için ilk defa bugün vakit bulabildim.
Sana biraz o günden bahsedeyim ; doğrusunu istersen bir gece öncesi sabaha kadar heyecan ve stresten hiç uyuyamadık . Uykusuz gecemizin ardından sabah olduğunda hastaneye gitmek üzere evimizden ayrıldık. Biliyorduk ki iki kişi olarak ayrıldığımız bu eve tekrar seninle birlikte üç kişi olarak dönecektik .
Halanı ve babaanneni de aldıktan sonra hastaneye doğru yola koyulduk , hepimiz heyecanlıydık ama annen bir parça daha fazla heyecanlıydı. Öyle ya bütün iş annende ve sende bitecekti , bizler bu muhteşem olayın tanık ve seyircileriydik. Annen 39 haftalık birlikteliğinizden sonra seni bizlerin yanına dünyamıza getirecelti ; sen ise annenin karnından bambaşka bir ortama farklı bir atmosfere gelecektin ikiniz için de çok fazla değişiklikler gerçekleşecekti. Şöyle bir düşününce annenin çok stresli olma nedenini sanırım anlamamak haksızlık olurdu.
Odanızda seni görmek için Anneannen , teyzelerin, dayın , yengen ,babaannen, halan ve tabi ki ben hazır bulunuyorduk.
Anneni senin doğumun için hazırlamaya başladılar doktorlar hemşireler birbiri ardına geliyor herkes üzerine düşen görevi yerine getiriyordu. Kimisi annenin tansyonuna bakıyor kimisi senin kalp atışlarını dinliyordu. Nihayet herşey bitmiş ve o muhteşem ana artık dakikalar kalmıştı. Anneni sedyeyle ameliyathaneye saat 09.00 gibi almışlardı , ameliyathanenin kapısına kadar sizinle gelebildim ama yapabildiğimin hepsi bu kadardı kapıdan içeriye giremedim o zaman da bu satırları şu anda yazdığım ki gibi birşeyler boğazıma düğümlenmişti .
Doğruca seni doğduğunda getirecekleri 3. kat 308 nolu odanın kapısına gittim. Senin gelişini anneannen, babaannen, halan ve ben koridorda beklemeye başladık. Hepi topu 15 dakika gibi bir süre beklemiştik ama benim için geçmek bilmiyordu. Nihayet asansör 3. katta durmuştu ve hemşire bir arabanın içinde seni doğumhaneden getirmişti, hemşire senin için asnsörden indiğinizde Sinem hanımın bebeği demişti ; işte seninle ilk tanışmamız da böyle olmuştu.
Doğrusu nasıl bir bebek olacağını sen doğmadan çok merak ediyordum. Hep sokakda bebeklere bakıyor bana sevimli gelenleri gördüğümde de inşallah benim oğlum da bunlar gibi olur diyordum. Seni ilk gördüğümde çok sevimli ve tatlı gelmiştin bana ; sonunda benim de şeker mi şeker , tatlımı tatlı , bir bebeğim olmuştu. Hatta sen doğmadan düşündüklerimin de ötesindeydin . Kim bilir belki benim oğlum canımdan bir parçaydın diye bana öyle geliyordu. Bunun böyle olmadığını zaman içinde anlamaya başlamıştık sadece bizlere değil seni gören herkese güzel ,sevimli ve tatlı geliyordun.
Hemşire seni temizlemek , kilonu tartmak , boyunu ölçmek ve giydirmek için odaya soktu bizler de iki gün misafir olacağın 208 nolu odaya indik. Artık anneciğini beklemeye başlamıştık ; annen de saat 10,00 civarında yarı ayık yarı baygın bir biçimde gelmişti. Kendisini görevliler yatağına yerleştirip giydirdiler. Tabii ki kısa bir süre sonra sei de odaya getirdiler işte senin de annenle ilk resmi tanışman o anda gerçekleşti.
Hastanede kaldığımız iki gün süresince birçok ziyaretimize gelen dostumuz oldu. 25.09.2012 Cumartesi saat 13.00 gibi evimize gelmek üzere halan , annen ,sen ve ben hastaneden ayrıldık. İki kişi ayrıldığımız evimize üç kişi olarak dönmüştük. Babaannen bizi evde bekliyordu seni halan ve babaannen yıkadılar. Artık bir güzel uyku çekmeye hazırdın benim tatlı bebeğim. İyi uykular .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder